সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:সীতা হৰণ.djvu/৫৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৩
সীতা হৰণ নাটক।

 কৰিছে ৰামৰ লগে বাস।
 কৰা উপকাৰ;
 দিয়া যুক্তি মোক;
 যাতে মোৰ লাভ হয় জানকী ৰতণ।
মাৰিচ— ৰাক্ষস ঈশ্বৰ!
 ধৈৰ্য্যধৰা— স্থিৰ হোৱা;
 নহবা বিভ্ৰম তুমি
 নিদিবা মনক লাই, সামান্য কাৰণে।
 নেজানা বিক্ৰম—
 নুবুজা বলৰ পৰিমাণ;
 নাই চিনা কোন সেই নৰ
 সিহেতু কৰিছা তুমি এনে ভাব মনে।
 জগতৰ হৰ্ত্তা কৰ্ত্তা;
 যাৰ অনুগ্ৰহে—
 —কৰিছা সুখেৰে বাস
 সেই তেওঁ পুৰুষ প্ৰধান—
 ৰাম ৰূপে ধৰিছে জনম।
 কোনে দিলে আজি—
 তোমাৰ মনত এনুৱা কুমতি,
 কোন সেই দুৰাচাৰ?