এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫২
সীতা হৰণ নাটক।
পঞ্চম দৰ্শন।
মাৰিচৰ আশ্ৰম।
মাৰিচ বহি ধ্যান কৰে।
(ৰাৱণৰ প্ৰবেশ)
মাৰিচ–(মনে মনে) কিবা অভিপ্ৰায়ে জানো
আহিছে দুনাই লঙ্কেশ্বৰ?
অবোধ ৰাৱণ
দিলে হিত উপদেশ
কেতিয়াও হিত বুলি নেভাবে মনত।
(প্ৰকাশ কৰি) নিশাচৰ নাথ!
কিয়বা আহিলা ঘূৰি?
ৰাৱণ— মামা! তোমাৰ নিষেধ মানি
এৰিলোঁ ৰণৰ ভাব।
কিন্তু;
সীতা নামে জনকনন্দিনী
ৰামৰ তিৰোতা—
অপৰূপ ৰূপে
যাৰ ৰূপে পৰাজিত বিদ্যাধৰী গণ,
তেনে ৰূপৱতী সীতা—
