পৃষ্ঠা:সীতা হৰণ.djvu/২১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৭
সীতা হৰণ নাটক।


হঁত। আজি কালি ভণ্ডতপস্বীও পাব-
লৈ নাই। মিছাতে সদাই২ মাথোন
দুঃখ কৰা হৈছে। গাৰ পিনেও এপ-
ৰাল পৰিল, ব’ল হঁত অ'। আমি
আৰু ইয়াত এইদৰে মিছামিছি দুখ
কৰাতকৈ লঙ্কালৈকে গুছি যাওঁ।
২য়— ভাল কথাতো কইছ বোপাই!
আমাৰ কোনকাহানি এই দুখ গুছিব?
দিনৰ দিনতো এইদৰে ফুৰিও যে, বামুণ
গোটাছেৰেক মাৰিব নোৱাৰিলে
সকলো দুখ মিছা হয়। লঙ্কালৈ গলেও
আমাৰ দুখ নকৰাকৈ নহয়।
৩য়— এ-এৰা বোপাই। ত-ত-তই থিক ক-ক-কথা
কৈছ। আ-আ-আ-আমাৰনো কে-কে-
কেতিয়াবা সু-সু-সুখ হ’ব পা-পা-পা-
পাৰেনে?
৪ৰ্থ— আকৌ কিনা বোলে এটা কথা শুনিছ নে?
কিনা বোলে শূৰ্পণখাৰ হেনো কিনা
বোলে কৰবাৰ তপস্বী বামুণে কিনা
বোলে নাক কাণ কাটিলে! এতিয়া