এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬
সীতা হৰণ নাটক।
মনিষে কৰিলে শূৰ্পক এনুৱা দশা!
ভাই!
মহাবীৰ চৌদ্ধজন—
—ত্ৰিশিৰাকে আদিকৰি,
ততালিকে দিয়া পঠিয়াই,
বধক তপস্বী নৰ এই মুহূৰ্ত্ততে।
দূষণ— যোৱাঁ চৌদ্ধবীৰ!
ছলে বলে তপন্থীক বধি-
তুৰন্ততে আহা সবে ঘূৰি।
শূৰ্প! যোৱাঁ তুমি সৈন্যৰ লগতে।
(শূৰ্প ও চৌদ্ধবীৰৰ প্ৰস্থান)
খৰ— ব’লা ভাই; খন্তেক বিশ্ৰাম কৰোঁ আমি।
(প্ৰস্থান)
⸻⸻
দ্বিতীয় দৰ্শন
আলিবাট।
কেইটামান রাক্ষস বহে।
১ম ৰাক্ষস— হেৰ’ ককাইহঁত! আমিনো ৰ'দে
বৰষুণে কিমান টলৌ টলৌ কৰি ফুৰিম
