এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১
সীতা হৰণ নাটক।
কৰিলে সকলো নাশ
বধিলে সকলো ঋষি—
নিষ্ঠুৰ অদ্ভুত অত্যাচাৰে।
যিবা আছে এজন দুজন,
দিনত পলাই যাকে অন্যান্য বনত
নাহে যজ্ঞ কালে;
ৰাক্ষসৰ ভয়তে আতুৰ।
২য় ঋষি— আমিও পলাই যাওঁ আশ্ৰয় বিচাৰি
এৰি এই ৰাক্ষসৰ শঙ্কাকুল বন।
নাই আৰু শান্তিৰ কণিকা;
দুৰাচাৰ অসুৰ জাতিয়ে—
কৰিলে সকলো ভস্মীভূত।
১ম— শুনিছো কোঢ়াল!
পালেহি হ’বলা আহি অধম ৰাক্ষস।
(দুয়োজন থিয়হই ও হে)
২য়— উঃ! পালেহি ওচৰ।
নাই অজি আমাৰ নিস্তাৰ
(নেপথ্যে— ধৰ্ ধৰ্ পলাল্ পলাল্!! )
(দুয়োজন ঋষি লৰমাৰে ও হাতত অস্ত্ৰলৈ কেতবোৰ
ৰাক্ষস সেনাৰ প্ৰবেশ)
( ২ )
