সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:সীতা.pdf/৩২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
২২
[৩য় অ ২য় দৃ
সীতা


২য় দৃশ্য—বাল্মিকিৰ অশ্ৰম
[সীতা আৰু নিবেদিতা]
(নিবেদিতাৰ গীত)

 ফুলৰে তৰণি নাই,
পাহি কুমলীয়া  হাঁহে মিচিকীয়া
 কিহৰে বতৰা পাই।
আহিছে মলয়া  ৰেণু মেলি দিয়া
 দেহা শাঁতে কৰি যায়,
কুলি কেতেকীয়ে  মাতে ঠেৱে ঠেৱে
 নাচিছে পখিলা বাই।

সীতা— এইটো দেখোন নতুন গীত, আগেয়ে শুনোৱা নাই কিয়?
নিবেদিতা— কালিহে শিকিছো; আজি শুনাইছোৱেই নহয়।

(লৱ আৰু কুশৰ প্ৰবেশ)

লৱ— মাতা আশীৰ্ব্বাদ কৰাঁ।
কুশ— সোনকালে মাতৃ, সোনকালে।
সীতা— এতিয়া আকৌ কিয় আশীৰ্ব্বাদ লগা হ’ল?
কুশ— আগেয়ে কৰাচোন বাৰু।
সীতা— কৰিছো বাৰু, কুশল হওক।
কুশ— সেইদৰে নহয় জয় হৰি বোলাঁ।
সীতা— জয়ৰ আশীৰ্ব্বাদ কিছু লাগে বাচাহঁত?
লৱ— কৰাচোন বাৰু।