পৃষ্ঠা:সীতা.pdf/১৬

৬

[ ১ম অ হয় দৃ

সীতা

( সীতাৰ প্ৰবেশ )

সীতা—

নাথ।

ৰাম—	বাল্মিকিৰ তপোবন দৰ্শনৰ যে অভিলাষ কৰিছিলা, আজি প্ৰস্তুত হোৱাঁগৈ দেবি; লক্ষ্মণে আয়োজন কৰিছে।

সীতা—

আজি এনে অসময়ত কিয় নাথ?

ৰাম—	সতি, কোনে জানে ইচ্ছা নিয়তিৰ? কাল গ’লে, জানোচাবা মায়া মোহে ধৰি ঘূৰাই মনৰ গতি। তেনেহলে আৰু প্ৰিয়ে, সম্ফল নহব বাক্য অযোধ্যা-পতিৰ। যোৱাঁ দেবি। আৰু প্ৰিয়ত্তমা, মাতৃ মোৰ কৌশল্যা দেবীক জনাবাঁ প্ৰণতি, স্নেহ-সম্ভাষণ গৃহবৰ্ত্তী মিত্ৰ স্বজনক; যাবাঁ আনন্দেৰে সতি, বিদায় ক্ষণত।

সীতা—

যিবা আজ্ঞা। বিদায় প্ৰিয়ত্তম।

ৰাম—

বি-দা—য়-

⸻