এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৯
তৃতীয় সৰ্গ
ক্ষয়িলে ৰাক্ষস দল? না ভাবিলে মনে
আছোঁ কীটক্ষয়ী যম কানন ৰক্ষক?
সমুচিত শাস্তি শত্ৰু পাইব অচিৰে।
মোৰ হাতে। কোৱা ভগ্নি ঘটনা বিবৰি।”
উত্তৰিলা ৰক্ষোভগ্নী, “পুষ্প আহৰণে
অৰণ্যে সিদিন পশি, ভ্ৰমি বনে বনে
গলে। পঞ্চবটী বন; দেখিলোঁ তথাত
দ্বিনৰ-তপস্বী বসে গোদাবৰী তীৰে,
—শ্ৰীৰাম লক্ষণ নাম, দশৰথ-সুত—।
পিতৃসত্য হেতু ৰাম বল্কল ধাৰণে
খাটে বনবাস; সঙ্গে পত্নী মনোৰমা,
—সীতা নাম—,মহীতলে তৰুণী অতুলা।
সি নাৰী ৰত্নৰ ৰূপ কহিবোঁ কিমতে;
নাপায় ৰসনা ভাবি বাক্য সমুচিত
বৰ্ণিবে সিৰূপ-কান্তি;—বৰ্ণন অতীত—।
সুকোমল দেহ-লতা লাৱণ্য সুন্দৰ,
সুন্দৰী লতিকা যেন বনৰ ভিতৰে;
তপ্ত হেম-বৰ্ণ বৰ্ণ; বদন-সুকান্তি
বিধু-কান্তি সম। ভ্ৰূব যুগে ৰতিপতি
পুষ্পধনু পাতি শৰ যুৰিছে ছিণ্ডিবে
ৰূপসীৰ মনোহৰ পীন পয়োধৰ,
কদম্ব কুসুম কিম্বা জামিৰেল ভ্ৰমে।
