এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৫
তৃতীয় সৰ্গ
আলোচিছে ৰাজ কায্য; সভাসদগণ
নতশিৰে ৰাজ আজ্ঞা কৰিছে শ্ৰৱণ।
হেনকালে সভাস্থলে শূৰ্পনখা আসি
প্ৰবেশিলা আচম্বিতে। উন্মাদিনী প্ৰায়
নিশাচৰী; জবা আখি; সক্ৰোধ মূৰতি;
নাই বেশ ভূষা দেহে; বিশুষ্ক শোণিত
বিৰূপিছে দেহ বস্ত্ৰ। বন বিহাৰিণী
পু প্ৰিয়া গলদেশে, কবৰী বন্ধনে,
নোশোভে কুসুম মালা। বিমুক্ত কব্ৰী;
পৃষ্ঠে স্বন্ধে বক্ষদেশে আউল বাউল
পড়িয়াছে কেশদাম আদব বিহনে,
ছিন্ন ভিন্ন যথা কেশ ভল্লুকীৰ শিৰে।
ভীষণ আকৃতি কৰ্ণ নাসিকা অভাবে,
দেখি সভাসদ দল ডৰিলা অন্তৰে।
হেন বেশে ৰাজ ভগ্নী ৰাজপদ যুগে
নমিলা আসিয়া কান্দি। স্তম্ভিত হইলা
দেখি ভগ্নী দুৰগতি দশনন বলী।
পুছিলা বিংশাক্ষ পাছে, “ইকি শূৰ্পনখা।
সৰ্বনাশ ঘটাইলে কোন পাপমতি,
কহিও সত্বৰে মোক। কোন মৰামৰ,
কিন্নৰ গন্ধৰ্ব কিম্বা, কৰ উত্তোলন
কৰিলে শৰীৰে তোৰ কহিও প্ৰকাশি।
