এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৫
দ্বিতীয় সৰ্গ
মোৰ সহ ৰণে তুমি।” কহিলা সীতাক
কৰিয়া অভয় দান, “নডৰিবা কিছু
ৰঘুবংশ-বধূ! কিবা সাধ্য অশ্ৰপৰ,
কৰে তব অপকাৰ, থাকোতে লক্ষ্মণ
বলবাহু তব সঙ্গে। জানা কমলিনি!
অভেদ্য ব্যূহৰ সম ইপৰ্ণ কুটিৰ
অৰি পক্ষে, অৰিন্দম লক্ষ্মণ ৰক্ষণে।
নিকটিলে ৰিপুদল যাওঁ মই ৰণে।”
এতেক কহিয়া ৰাম ধৰিলা ধনুক
ইন্দ্ৰদত্ত, শ্যামকৰে; শ্যামল বাৰিদে
ইন্দ্ৰধনু যথা, ৰশ্মি বিকাশিলা চাপ;
বাহুবলে গুণমণি গুণিলা তাহাক।
অক্ষয় ইষুধি পৃষ্ঠে বান্ধিলা নৃমণি,
খৰশাণ শৰাবলী মুক্তাবলী প্ৰভ
জাগিল সংগ্ৰাম গন্ধে; সুপ্ত সৰ্পদল
জাগিলা শুনিয়া যেন ডমৰুৰ ধ্বনি।
নিৰ্গতিলা গৃহ হস্তে ধীৰ পদক্ষেপে
সুধীৰ সুবীৰ-গুৰু গুৰু পদে নমি
উদ্দেশে। সঞ্চাৰে তেজ লৌহ খণ্ডে ব্যাপি
অগ্নি পৰশনে যথা; ধনু পৰশনে
নিকটিলে-ওচৰ চাপিল। ইষুধি—তূণ।
সুবীৰ-গুৰু—সুবীৰ শ্ৰেষ্ঠ।
