এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২০
সাহিত্য
(১৭)
আমাৰ কাৰণে মহাত্মাসকলে,
কঠোৰ তপস্যা কৰি,
জ্ঞান-সিন্ধু মথি যিবোৰ অমৃত
ৰাখিছে ভঁড়াল ভৰি,
(১৮)
সেই জ্ঞানামৃত ভোগ কৰি আহাঁ
কৰ্ম্মসাধনত লাগোঁ।
কৰ্ত্তব্য কৰোঁতে ভকতি ফুলিব,
প্ৰভুৰ আশীষ মাগোঁ।
(১৯)
নতুন তেজেৰে নতুন বলেৰে,
নতুন টঙালি লই,
প্ৰতি মুহূৰ্ত্ততে আগ বাঢোঁ বলাঁ
অতীত সামৰি থই।
(২০)
অতীতৰ কথা অতীতৰ ব্যথা
ভবাৰ সকাম নাই,
সোণালী সুযোগ জানি বৰ্ত্তমান
কামত ধৰাঁহি ভাই।