সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:সাহিত্য-প্ৰবেশ.djvu/৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
সাহিত্য-প্ৰবেশ।
—————
ৰাতিপুৱা।

ৰাতিপুৱা কাল, চোৱাঁ কেনে ভাল,
 পাতৰ টোপাল পৰে
বায়ু জুৰ জুৰ,  ধৰি ক্ষীণ সুৰ,
 ফুলৰেণু চুৰ কৰে।
বৰ ৰং পাই, ডালত চৰাই,
 সুমাত ফুটাই ডাকে।
ৰাতিপুৱা কাল, চোৱাঁ কেনে ভাল,
 মন ফৰকাল থাকে।
আছে ফুল ফুলি, দেখি মন তুলি,
 ভেমোৰা সমূলি ৰঙ্গী।
সবে পালে শাৰ, লুকাল এন্ধাৰ,
 নোহোৱাঁ নিদ্ৰাৰ সঙ্গী।
কা-কা ৰৱ জুৰি, মাতে আহি উড়ি,
 কলিয়া কাউৰী-জাতি।
পুৱা-আগমনী, পৰিল জাননী,
 চপোৱাঁ শোৱনী পাটি।

———