পৃষ্ঠা:সান্ধ্যভ্ৰমণ.pdf/৩১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

ল’ৰাটোলে পলাই গুচি গ’ল নহয়!

 কালি, ককায়েকে মোলৈ ফোন কৰি বৰ আফচোচ্ কৰিলে, জাননে?”

 মোৰ মনত সঁচায়ে বৰ বেয়া লাগিল। খঙো উঠিল, লাজো লাগিল।

 ছোৱালীজনীয়ে যেন মোৰ কথা শুনিয়েই সিটো ল’ৰালৈ পলাই গ’ল!

 অৱশ্যে, তাই বাৰু মোক দেখাই নাছিল।

 মোক দেখি পলাই গ’লেহে মোৰ লাজ লাগিব।

 এতিয়া অৱশ্যে, মোৰ লাজ লগাৰ কোনো কাৰণ নাই।

 তথাপিও, বেয়া লাগিল দিয়কচোন।

 তাতে, অসীমৰ কথাকেইটাও যে....

 “চা উত্তম! আজিৰ যুগত সবেই নিজৰ জীৱনসঙ্গী নিজেই বাচি লয়।

 আনে বিয়াখন পাতি দিব বুলি কোনো ৰৈ নাথাকে।

 হয়নে নহয়, ক !”

(ৰচনা কাল : ডিচেম্বৰ,২০১৩)