এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
সাধনা
কাম কৰি থাকি বৰকৈ টোপনিয়ে ধৰিলত হে শুলোঁ। তই আহিলে উঠিব লাগিব বুলি চাকিটোও নুনুমুৱাকৈয়ে কমাই থলো। তাৰ পিচত কি হৈছে গমকে পোৱা নাছিলোঁ; এই মাত্ৰ সাৰ পাই তোক থিয় দি থকা আৰু মানুহ এটা খিৰিকীৰ পৰা নামি লৰ মৰা দেখিছো।
লৰা—মই থিয়েটাৰৰ পৰা আহিয়েই তাক খিৰিকীতে দেখিছোঁ থিয়েটাৰলৈকো গৈছিল; নৌ ভাগোঁতেই মনে মনে গুছি আহিল।
প্ৰভা—মানুহটো কোন চিনি পালি জানো?
লৰা—আৰু কোন হ’ব! সেই বামুণটো। আজি মাষ্টৰৰ মান ভালকৈয়ে ধৰিছে।
তাৰ পিচত দুৱাৰ-খিৰিকী জপাই দুয়ো ভিতৰ সোমাল। লৰাটো পোনেই পাটীত পৰিলগৈ। প্ৰভাই পাটীত বহি বহুত পৰ কিবা ভাবনাত মগ্ন হ’ল; চকুৰ পৰা সৰ্ সৰ্ কৰে চকু-লো ববলৈ ধৰিলে। তেওঁৰ আৰু শোৱা নহ’ল; ৰাতিৰ বাকীডোখৰো তেনে চিন্তা ভাবনাতে অতিবাহিত হ’ল।
————
—২৬০—
