পৃষ্ঠা:সাত্বত তন্ত্ৰ.djvu/৭১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৭
সাত্বত তন্ত্ৰ।


পাপ নাশে পুণ্য দেই বৈৰাগ্য জন্ময়।
গুকসেৱা আত্মবোধ ভ্ৰান্তি নাশ হয়॥
সম্পূৰ্ণ আনন্দবোধ তান্ত থিতি কৰে।
কি কহিবোঁ নামৰ মহিমা নিৰন্তৰে॥ ২৪৪॥
নাৰদ বদতি প্ৰভু দেৱ পশুপতি।
আৰ এক কথা মোত কহিয়ো সম্প্ৰতি॥
চাৰিবিধ বৈৰাগ্যক পূৰ্ব্বত কহিছা।
ইদানীক তাক জানিবাক কৰোঁ ইচ্ছা॥ ২৪৫॥
মৃত্যুঞ্জয় বদতি শুনিয়ো মুনিবৰ।
প্ৰশংসা ৰহিত ভোগ কৰে যিটো নৰ॥
আকে বুলি অমান বৈৰাগ্য প্ৰথম।
দ্বিতীয়ৰ আৰে মই কহিবোঁ লক্ষণ॥ ২৪৬॥
ভোগ্য বস্তু সব যদি স্বাদহীন হয়।
মনত সন্তোষে তভো জীবিকা কল্পয়॥
আকে বুলি ব্যতিৰেক বৈৰাগ্য শোভন।
তৃতীয় বৈৰাগ্য আবে শুনা কৰি মন॥ ২৪৭॥
মনে বিষয়ত কিছু প্ৰীতি নকৰয়।
বাহ্য ইন্দ্ৰিয়ৰ মাত্ৰ বিষয় সেৱয়॥
ঐকান্তিক বৈৰাগ্য ইহাকে বুলি মানা।
চতুৰ্থ বৈৰাগ্য আবে কহোঁ তাক শুনা॥ ২৪৮॥
মন ইন্দ্ৰিয়ৰ ৰাগ নাহিকে কিঞ্চিত।
আভাসে বিষয় ভোগ কৰে কদাচিত॥