পৃষ্ঠা:সাত্বত তন্ত্ৰ.djvu/৬০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৬
সাত্বত তন্ত্ৰ।


তেজোময় ব্ৰহ্মৰূপ লক্ষ্য কৰিবেক।
প্ৰকাশ নকৰে যাৱে ভাৱে চিন্তিবেক॥
এহি মতে প্ৰতিদিনে কৰন্তে অভ্যাস।
বিস্তৰ কালেসে পাৱে ব্ৰহ্মৰ প্ৰকাশ॥ ১৮৬॥
সাৱলম্ব ধ্যান আবে শুনা মুনিবৰ।
পূৰ্ব্বৱত বিধিযুক্ত হুইব নিৰন্তৰ॥
হৃদিপদ্ম মাজে শুদ্ধ সত্যৰূপ হৰি।
চতুৰ্ভুজ ৰূপক চিন্তিব যত্ন কৰি॥ ১৮৭॥
স্ফটিক সঙ্কাশ শুক্ল তনু কৰে কান্তি।
জটাধৰ অৰ্জন বল্কল শোভে আতি।
যজ্ঞ-সূত্ৰ দণ্ড কমণ্ডলু অক্ষমালা।
মুখপদ্ম নাসিকা কপোল শোভে ভালা॥ ১৮৮॥
অলকা দশন কম্বুকণ্ঠ বক্ষস্থল।
সুন্দৰ উদৰ যেন অশ্বত্থৰ দল॥
নিম্ন নাভি চাৰু উৰু জানু জঙ্ঘা পাৱ।
সুন্দৰ আঙ্গুলী নখ চন্দ্ৰৰ প্ৰভাৱ॥ ১৮৯॥
মনে মনোহৰ ৰূপ চিন্তন্তে সতত।
আনন্দ স্বৰূপ সুখ হোৱয় বেকত॥
আতো শীঘ্ৰে সিদ্ধি অন্তৰ্য্যামী ধাৰণাত।
শুনা সাৱধানে মুনি কহিবোঁ তোমাত॥ ১৯০॥
চৰাচৰ বিশ্ব ইটে৷ নাৰায়ণময়।
কায়বাক্য মনে হেন কৰিব নিশ্চয়॥