পৃষ্ঠা:সাত্বত তন্ত্ৰ.djvu/৪৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৫
সাত্বত তন্ত্ৰ।


তিনিবিধ মুখ্য এহি সাধন ভক্তিৰ।
আৰ মুখ্য অৰ্থ কহোঁ শুনা মহাধীৰ॥ ১৪৮॥
সৰ্ববমূল কৃষ্ণ পাদপদ্মত শৰণ।
যাত মহা ভকতি স্ৰবয় সৰ্ব্বক্ষণ॥
যেন এৱাঁ ঘটৰ যে বহি যাই জল।
শৰণ বিনাই ভক্তি তেহ্নয় বিফল॥ ১৪৯॥
নাৰদ বদতি প্ৰভু শুনা গঙ্গাধৰ।
কৃষ্ণ পাদ শৰণক কহিয়ো সত্বৰ॥
যাত বিনে ভকতি কৰিও পাৱে শ্ৰম।
কিমত শৰণ তাক কৰা নিৰূপণ॥ ১৫০॥
শুনিয়োক সৰ্ব্বজনে কৰি এক মন।
লভি আছা নৰতনু অতি অঘটন॥
দেৱৰো দুৰ্লভ আক জানিবা সাক্ষাত।
ভাগ্যেসে লভিলা আসি কৃষ্ণৰ কৃপাত॥ ১৫১॥
মহাপুৰুষাৰ্থ ইটো সাধনৰ কায়।
কিন্তু ক্ষণ ধ্বংস ইটো নৰহে সদায়॥
হেন সময়ত আত্ম কাৰ্য্য সাধিয়োক।
সন্তত বিশ্বাসে কৃষ্ণ কথা শুনিয়োক॥ ১৫২॥
মোৰ বাক্য বুলি উপহাস নকৰিবা।
শাস্ত্ৰত আছয় জানি কথাক মানিবা॥
মনে অনুভাবি আকে কৰি আছোঁ সাৰ।
শ্ৰৱণ কীৰ্ত্তন বিনে নেদোখোঁ নিস্তাৰ॥ ১৫৩॥