তথাপি দ্বিষষ্টিগুণ কহিবোঁ তোমাত।
ব্ৰহ্মণ্য শৰণ্য ভক্তবৎসল সাক্ষাত॥
দাতা সত্যসন্ধ্য বিক্ৰম্যতা নিয়ম্যতা।
দুৰ্দ্ধৰ্ষ দুস্তৰ সেব্য ধৈৰ্য্য সহিষ্ণুতা॥ ৯৮॥
অক্ষোভ স্বতন্ত্ৰ নিৰপেক্ষ যে সৌষ্ঠৱ।
শৌৰ্য্য যে ঔদাৰ্য্য স্থৈৰ্য্য আস্তিক আৰ্জ্জব॥
প্ৰসন্নতা গাম্ভীৰ্য্য প্ৰশ্ৰয় শীল দম।
প্ৰাগল্ভ মঙ্গল বিত্ত বল দক্ষ শম॥ ৯৯॥
ক্ষমা হৰ্ষ সন্তোষ যে অহঙ্কাৰ হীন।
সাম্য মান ভাগ্য শ্ৰুত সুখ উদাসীন॥
ত্যাগ বল নিৰ্ভয় মাৰ্দ্দৱ ধৃতি স্মৃতি।
কৌশল আশ্ৰয় তেজ দয়া যে উন্নতি॥ ১০০॥
ক্ষমা লজ্জ৷ শ্ৰদ্ধা মৈত্ৰী শান্তি তুষ্টি শুদ্ধি।
সুবাক্য সুবিদ্যা সুৰক্ষতা আৰু বুদ্ধি॥
এহি সব ভাগ ভেদ কহিলোঁ তোমাত।
সবাৰো প্ৰকাশ যাত সম্পূৰ্ণ সাক্ষাত॥ ১০১॥
অংশৰ প্ৰকাশ যাত সেহি অংশ হয়।
কলাৰ প্ৰকাশ যাত সেই কলা হয়।
বিভূতিৰ প্ৰকাশক বিভূতি বোলয়।
এহিমতে ভেদ পুনু স্বতসে নোহয়॥ ১০২॥
যাতো কৃষ্ণে দেখাইলে সকল ভগচয়।
সেহি হেতু তাঙ্ক জানা সম্পূৰ্ণ বোলয়॥
