সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:সন্তসাৰ.djvu/৩৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৫
সন্তসাৰ

প্ৰেম যেবে নুপজে স্নেহ না বাযয়।
স্নেহ যেবে নুপজয় ভক্তি নুহিকয়॥
আৰু শুনা প্ৰহ্লাদৰ অপৰ চৰিত্ৰ।
উপৰি জন্মত বীপ্ৰ আছিল বিচিত্ৰ॥১২৮॥
একদিন পিতৃ বোলে কৰ্ম্মক কৰিবে।
পুত্ৰ বোলে শূদ্ৰ পদে কেমন কৰিবে॥
পক্ষীক মাতিয়া যেন আধাৰে শিক্ষায়।
লোক যদি দেবতাক পূজা নিদিৱয়॥১২৯॥
মনুষ্যক পুজা আক কৰিয়া থাকয়।
এবে কেনে দেব পুজা কৰিবে লাগয়॥
পিতৃ বেলে শূদ্ৰকযে অসুৰে নিন্দিয়।
এতেকে অসুৰ হয় বুলিলো নিশ্চয়॥১৩০॥
দেবক বুলিলি পক্ষী হয় পক্ষী নয়।
পিতৃ শাপ পায়া পক্ষী—ভৈলা মহাশয়॥
ভক্তি বলে চিদ্ৰ বিলাসক ছলি গৈলা।
ভূৱনা পক্ষী হুৱা তথাতে ৰহিলা॥১৩১॥
নাৰায়ণে ব্ৰহ্মাত কহন্ত ভাগৱত।
পক্ষী জনমতে যে প্ৰহ্লাদে শুনিলন্ত॥
আৰু বাক্যে অসুৰৰ গৰ্ভে জন্মিলন্ত।
আৰু জানি নাৰদে বুলিলা ভাগৱত॥১৩২॥
প্ৰহ্লাদৰ সম কোন আচয় ভকত।
যাৰ বাক্যে শুম্ভে বেকত ভগবন্ত॥