এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৪
সন্তসাৰ ৷
কুজি দেখি কৃষ্ণক চন্দন দান দিলা।
কুজক খাতিয়ে তাৰ ধাৰক খুজিলা॥১২২॥
মোহ হুয়া যিটো সুখ কৃষ্ণক প্ৰাৰ্থিলা।
যেতেকে কুজিৰ গৃহে কৃষ্ণ চলি গৈলা॥
ঈশ্বৰ বোলয় মোক যেখানে দেখয়।
তেন্তেহে জানিবাহা কাম ভাব বাঢ়য়॥১২৩॥
নেদেখিয়া নাম গিয়া নিস্কাম হোৱয়।
এতেকেহে ভকতৰ জানা খেদ ৱাৰ্হয়॥
এহি বলি কৃষ্ণে গোপীৰ ঠাইক নগৈলন্ত।
সকামি দেবতা গুনময় জানিলন্ত॥১২৪॥
এতেকে দেবৰ স্থানে নগৈল ঈশ্বৰ।
অক্ৰোৰে পথত যান্তে গুনি অনন্তৰ॥
এতেকেহে অক্ৰুৰৰ গৃহক গৈলন্ত।
প্ৰাৰ্থনা কৰিলা যিবা তাহাকে দিলন্ত॥১২৫॥
শুনা নিজ মুখৰ ৰহস্য যেন মত।
পৰমাত্না গুৰু ৰূপ মানিবা মনত॥
কৰিব কীৰ্ত্তন হইব আনন্দ মনত।
ভকতক আত্মা সম মানিবা মনত॥১২৬॥
কৰিব কীৰ্ত্তন জানা হুঁয়া স্থিৰ চিত।
নিজৰ কীৰ্ত্তন আক কৰিলো বেকত॥
মন শূন্য কৰি শূন্য স্বাদ নাপাৱয়।
স্বাদক না পায় লে জানা প্ৰেম নোপজয়॥১২৭॥
