হলহি। দেশপূজ্য শ্ৰীযুত তৰুণৰাম ফুকন, শ্ৰীযুত কামাখ্যা- ৰাম বৰুৱা, প্ৰিঞ্চিপাল জ্ঞানদাভিৰাম বৰুৱা আদি প্ৰমুখ্যে গণ্যমান্য লোক সকল বিষন্ন ৰদন হল। যথাসময়ত তেওঁৰ মৃতদেহ উজান বজাৰৰ নৱগ্ৰহৰ শ্মশানলৈ নিয়া হল। তাৰু হিন্দুৰ ক্ৰিয়ামতে শৱদাহন কৰা হল। জীৱশূন্য মৃতদেহক অগ্নিয়ে ভস্মীভূত কৰিলে। সত্যনাথৰ ভৌতিক দেহা পঞ্চভূতত মিলি গল।
সত্যনাথৰ মৃত্যু সম্বাদ অসমত প্ৰচাৰ হল। সকলোৱে মৃত্যুত শোক প্ৰকাশ কৰিলে। তেওঁৰ মৃত্যুত অসমীয়া ভাষাৰ পুৰাব নোৱৰা ক্ষতি হল বুলি সকলোৱে একেমুখে স্বীকাৰ কৰিলে। বাতৰি কাকতত, আলোচনী কাকতত সত্যনাথৰ মৃত্যুত শোক প্ৰকাশ কৰি নানান সম্বাদ প্ৰকাশ পালে, অসমত ঠায়ে ঠায়ে শোক সভা হল। আসামৰ বিশিষ্ট লোক সকলে পুত্ৰদ্বয়লৈ সত্যনাথৰ মৃত্যুত শোক প্ৰকাশ কৰি পত্ৰ দিলে। বাৰ লাইব্ৰেৰীত, কৰ্জ্জন হলত, কামৰূপ অনুসন্ধান সমিতিত আৰু আন আন ৰাজহুৱা গৃহত সত্যনাথৰ মৃত্যুত শোক সভা বহিল। স্থানীয় স্কুল কলেজে সত্যনাথৰ মৃত্যুত শোক প্ৰকাশ কৰিলে। সত্যনাথৰ মৃত্যুত চাৰিও পিনৰ পৰা শোকৰ বাতৰি, শোকত সহানুভূতি প্ৰকাশ কৰা পত্ৰ, আত্মাৰ সদগতিৰ অৰ্থে কৰা প্ৰস্তাৱ আদি বিভিন্ন ঠাইৰ পৰা পুত্ৰদ্বয়ৰ হাতলৈ আহিল।
মৃত্যুৰ পাচ দিনা অম্বিকানাথ আহি ঘৰ পালে। মাসান্তে
