পৃষ্ঠা:সঙ্গীত-কোষ.djvu/৪০৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৭০
সঙ্গীত-কোষ।

লৱৰি পশিল মৃগ অতি ঘন বন।
ৰামৰ সদৃশ মৃগে চেঞ্চাই ঘনে ঘন ॥ ১১ ॥
কাতিৰ মাসতে ৰামে লক্ষ্মণক কৈলা।
ৰাক্ষসে বধিলে মোক তুমি কত গৈলা॥
সীতা বোলে শুন লক্ষ্মণ আমাৰ বচন।
অকল সৰে গৈয়া প্ৰভু হাৰাইলা জীবন॥
লক্ষ্মণ বোলে জগতত আছে কোন বীৰ।
আমাৰ দাদাৰ স্পৰ্শ কৰিবে শৰীৰ॥
সীতা বোলে তোৰ বাপু আশয় নোহে ভাল।
মুখত অমিয়া পেট ভৰা হলাহল॥
আগে গৈলা ৰামচন্দ্ৰ পাচত লক্ষ্মণ।
কাতি শুক্ল পক্ষে সীতা হৰিলা ৰাবণ॥
বাৰ মাসত তেৰ চাঁদ মাহে মাহে তিথি।
ইটো গীতৰ নাম হৈছে ৰাম ৰাৰ মাহী ॥ ১২ ॥