পৃষ্ঠা:শ্ৰীৰাম-কীৰ্ত্তন.djvu/২১০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধনত এটা সমস্যা হৈছে
(১৫৭)

এতেকে উপায় দিয়ে শুনিয়ো ঈশ্বৰ।
পৰতৰ সেতু বান্ধিয়োক দৃঢ়তৰ॥
তল যাইবে শঙ্ক নকৰিবা ৰঘুৰায়।
নলে চুলে মাত্ৰ আৰ তলক নযায়॥৬৫৯
তোমাৰো যশস্যা ৰৌক সংসাৰত ভৰি।
এহি বুলি সমুদ্ৰ গৈলেক সেৱা কৰি॥
পাছে ৰঘুবৰে সেতু বান্ধিবাক লৈল।
বৰ বৰ বাৰ শিল আনিবক গৈল॥৬৬০
হটো কথা থৈয়া কহোঁ লঙ্কাৰ বৃতান্ত।
হনুমন্তে যেবে লঙ্কা দহি আসিলন্ত॥
তবে তৈত বিস্তৰ উৎপাত আসি ভৈল।
দেখি সবাৰো মহাত্ৰাস মিলি গৈল॥৬৬১
বিভীষণ আদি যত পাত্ৰগণ আছে।
আলোচিয়া সবে আইল ৰাৱণৰ কাষে॥
কৰজোৰ কৰি বোলে শুনা লঙ্কানাথ।
তোমাৰ আগত আমি কহোঁ হিত পথ॥৬৬২
যিটো শ্ৰীৰাম দেৱ জগত ঈশ্বৰ।
তেহেঁ সমে কলহ লাগিল আমাসাৰ॥
যেবে ** সপুত্ৰ বান্ধৱে নষ্ট হওঁ।
তাৰে এক কৰ্ম্ম কৰা তোমাত জনাওঁ॥৬৬৩
আপোনাক ৰাখি আমাসাকো ৰাখিয়োক।
মাথে তুলি সীতা ৰাম চৰণে দিয়োক॥