পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰী হৰিদেৱ চৰিত্ৰ.djvu/৪১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে

(৩৫)


পাৰ্ব্বত্যুবাচ।


সো হৰি সজ্ঞকো দেবঃ কাস্মাজ্জাতস্ত ভূতলে।
তস্য ব্যক্তিঞ্চ ভোদেব কথয়স্ব মহেশ্বৰ॥
দামোদৰ শঙ্কৰশ্চ তোয়োৰ্জন্ম মম প্ৰিয়।
কথয়স্ব মহাভাগ শূণুতো নান্তি সংশয়ঃ॥

হৰ উবাচ।


চতুৰ্থ উত্তমো ভ্ৰাতা মণুস্তামস সংজ্ঞকঃ।
তম্মিন্ মস্বন্তৰে চৈব হৰিণ্য়া হৰিমেধসঃ॥
হৰিৰিত্যাহুতৌ দেবৈৰ্গজেন্দ্ৰ স্তাবিতো গ্ৰহাৎ।
বাণাজসিন্ধুচন্দ্ৰে চ শাকে ভবতি ভূতলে॥
তস্য স্বাং স্যাৎ সমুদ্ভুতো হৰিদেবো ভবিষ্য়তি।
ভাদ্ৰ মাসি শিতে পক্ষে পঞ্চম্যাং দিন মধ্যমে॥
নাৰায়ণপুৰে সাক্ষাদজনাভ গৃহে মুদা।
পৰিজাতিনী ভাৰ্যায়া ভবিষ্যতি ন সংশয়॥
কৃপালু ভক্ত বাৎসল্যে নিগ্ৰহাণু গ্ৰহেক্ষমী।
তস্য় দ্বাদশ ভক্তস্তু ভবিষ্যন্তি কলৌযুগে॥
নষ্ট ধৰ্ম্মস্য ৰক্ষাৰ্থং স্বধৰ্ম্ম পালনায় চ।
হৰিদেব ইতি খ্যাতো ভবিষ্যতি কলৌযুগে॥

পদ।


জয় জয় জগত ঈশ্বৰ দেব হৰি।
গল চৰণ বন্দো শিৰোগত কৰি॥