সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰী হৰিদেৱ চৰিত্ৰ.djvu/৩৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

(২৭)

এওঁলোকৰ প্ৰতি অকৃতজ্ঞতা বা অভক্তিৰ চিন্ দেখুওৱা মহাপাপ। অলমিতি বিস্তৰেন।

নগাওঁ
১৩২৫ সাল।
শ্ৰীকৰুণাকান্ত বৰুৱা।
 

গুৰুস্তোত্ৰ।

নমঃ কৃষ্ণায় নিত্যায় পৰমেশ্বৰায়ানন্তমূৰ্ত্ত য়ে।
অচিন্তায় দেৱায় শুদ্ধায় ত্বামহং শৰণং গতঃ॥
যদা যদাহি ধৰ্ম্মস্য গ্লানিৰ্ভবতি ভাৰত।
অভ্যুত্থানমধৰ্ম্মস্য তদাস্মানাং সৃজাম্যহং॥
পৰিত্ৰাণায় সাধুনাম, বিনাশায় দুস্কৃতাম।
ধৰ্ম্ম সংস্থাপনায় সম্ভবামি যুগে যুগে॥ গীতা॥
অথ শ্ৰীশ্ৰীহৰিগুৰু স্তোত্ৰং।
পুৰাহি বৈকুণ্ঠ পুৰে বসন্তং,
ব্ৰহ্মাদি দেব ব্যুহ যাচ্যমানং;
বিলুপ্ত ধৰ্ম্মস্য হি ৰক্ষণাৰ্থং,
নমামি দেবং হৰিদেব সজ্ঞং।
কলৌ দ্বিজৰজনাভ গৃহে স্বৰূপং,
আবিৰ্ভবন্তং কলিকল্মঘং;
বিশুদ্ধ সন্তোৰ্জ্জেত শান্ত মূৰ্ত্তেং,
নমামি দেবং হৰিদেৱ সজ্ঞম্।
গুণাতীতং শান্ত গুণাগ্ৰগণ্যং,
বৃন্দা পলাশস্ৰজ কুম্বুকণ্ঠং;