পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ- ভূষণ দ্বিজ কবি.djvu/২৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
২৪
৺শঙ্কৰদেৱ।

আনো সব লোকে তাক দেখিলে ডৰাই।
পাচত খেদিয়া কুটুৰিয়া পাইলা লাই॥ ৯৩
সেহি ভাৱে শঙ্কৰকো খেদি আসিলেক।
পলাইবাৰ নেদেখিয়া বেগ তম্ভাইলেক॥
দুই শৃঙ্গ উভিলেক মুণ্ড চাপৰাই।
গঞ ভৰি খেদি আসি ধুথুৰি ঘসাই॥ ৯৪
তবধ দুই কৰ্ণ লাঞ্জ ঘূৰাৱে সঘনে।
টেৰা চক্ষু চাই মাণ্টি আঞ্চোৰে চৰণে॥
ডকৰে ফকৰে ক্ৰোধে শঙ্কৰক চাই।
আগবাঢ়ি ডেকাগিৰি ৰঙ্গে গৈলা ধাই॥ ৯৫
মালতী পুষ্পৰ মালা হাতত লৈলস্ত।
যাণ্ডৰ মুণ্ডক লাগি দলি মাৰিলন্ত॥
শৃঙ্গ আখি বেঢ়িয়া পৰিল পুষ্পমালা।
বেগে দুই হাতে দুই শৃঙ্গত ধৰিলা॥ ৯৬
শৰীৰৰ বলে আন্টি ধৰিলা হেড়াই।
কৰে চণ্টফণ্ট যাইতে নপাৰে এড়াই॥
গাৱৰ সন্ধানে মূণ্ডে উছাটেক দিলা।
আছোক এড়াইব লাড়িবাকো নপাৰিলা॥ ৯৭
পাচ দুই ভৰি তুলি কৰে
শৃঙ্গত হেড়ায় হাতে ধৰি