এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
২২৩
৺শঙ্কৰদেৱ।
ঠাকুৰৰ বাক্য শুনি সবে ভয় ভৈলা।
ধৰ্ম্মক প্ৰখ্যাত কৰি আমাত কহিলা॥ ৯০২
ভকতৰ বাক্য শুনি কহিলন্ত তথা।
শুনা ভক্ত সব মঞিত্ত কহোঁ এক কথা॥
ঘৰসিয়া নগৰক যাহা এতিখন।
আনা গৈয়া ঠাকুৰক হঞ দৰিশন॥ ৯০৩
শুনা সভাসদ ইটো গুৰুৰ চৰিত্ৰ।
আত পৰে পুণ্য আৰো নাহিক কলিত॥
অধৰ্ম্মে জুৰিছা লোক হৈলা একাকাৰ।
আন কৰ্ম্মে ধৰ্ম্মে জানা নাহিক নিস্তাৰ॥ ৯০৪
কলিত নিস্তাৰ কৰে মাধৱৰ নাম।
হেন জানি সদায়ে স্মৰিয়ো অবিশ্ৰাম॥
সমস্ত শাস্ত্ৰতে কহে এহি মূল কাম।
কহয় ভূষণে ডাকি বোলা ৰাম ৰাম॥ ৯:৫
⸻
হেন শুনি পাচে বুলিলা ভকত
মনত কৰিয়া তাপ।
কিবা হেতু তাক আনিতে পাছাহা
কহিয়ো আমাত বাপ॥
