এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
২২১
৺শঙ্কৰদেৱ।
শুনা মহাদেই মোত আছা ছদ্ম কৰি।
তাহান্তে শৰণ লৈবোঁ আনা শীঘ্ৰ কৰি॥ ৮৯২
শুনিয়া শঙ্কৰ প'চে বেহাৰক গৈলা।
দেখিয়া নৃপতি মহা আনন্দ লভিলা॥
সন্যাসী সহিতে ৰাজা বিবাদ কৰাইল।
লীলায়ে শঙ্কৰ দেৱ সন্যাসী জিনিলা॥ ৮৯৩
হেন দেখি নৃপতিয়ে আনন্দ লভিলা।
মহা পুৰুষত ৰাজ। শৰণ পষিলা॥
পাদ্য অৰ্থ দিয়া পচে নৃপতি পৃজিলা।
ভক্ত সমন্বিতে পাচে গৃহক আসিলা॥ ৮৯৪
কতো দিন মহা সুখে তথাত আছিল।
তাত পাচে বেহাৰ নগৰ চলি গৈল॥
থানক সজাই পাচে তথাত ৰহিলা।
শ্ৰবন কীৰ্ত্তন সবে কহিবে লাগিল॥ ৮৯৫
কতো দিন মহা সুখে তহিতে আছিল।
দেহ এড়ি তেখনে বৈকুণ্ঠ চলি গৈলা॥
সেহি নাম গুণ কহি মধৱ আছিল।
ঈশ্বৰ আজ্ঞা ভৈল বৈকুণ্ঠ চলিলা॥ ৮৯৬
জয় জয় পুৰুষ উত্তম গুণে নাহি আৰ।
হৰিৰ ভকতি তেন্তে কৰিল প্ৰচাৰ॥
