এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
২১৯
২১৯
৺শঙ্কৰদেৱ।
মহা পুৰুষক দেখিয়া ৰাজাৰ
আনন্দে নধৰে হিয়া।
চাৰি শ্লোকে ৰাজাক আশীৰ্ব্বাদ কৰি
সমাজে বসিলা গিয়া॥
কম্বল দিলন্ত তাতে বসিলন্ত
শ্লোকৰ অৰ্থ পুছিলা।
ইটো অৰ্থ বাপ আমাত কহিয়ো
শুনি ৰঙ্গ মন ভৈলা॥ ৮৭৫
শুনিয়োক সভা সদে নিৰন্তৰ
শঙ্কৰৰ গুণ যশ।
জগতক উদ্ধা ৰিবে পূৰ্ণ কৃষ্ণ
কৰিলা গুণ প্ৰকাশ॥
হেন জানি সবে শঙ্কৰৰ মত
ধৰিয়া এড়ি আলাস৷
তেজি মিছা কাম বোলা ৰাম ৰাম
বৈকুণ্ঠে কৰিয়া বাস॥ ৮৭৬
____
মহান পুৰুষে এক জোৰা জুড়িলন্ত।
ৰাজায়ে বোলন্ত আৰো জুড়িয়া কহন্ত॥
