পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ- ভূষণ দ্বিজ কবি.djvu/১৯৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৯৬
৺শঙ্কৰদেৱ।

শঙ্কৰৰ কথা আৰো সোধয় আমাত।
পলাইবাৰ শুনি খেদ কৰে অসংখ্যাত॥
ৰাজা বোলে পুছ আছে কত পৰিকৰ।
হৰি বোলে গোকুলচান্দ মাত্ৰ একেশ্বৰ॥ ৮০৫
নাৰাণদাসৰ ভায্যা চোণ্টো বেটী খানি।
নাৰান্দাসে সমে মাত্ৰ ত্ৰহি তিনি প্ৰাণী॥
আৰো একজন আছে বয়সত বুঢ়া।
ভিন্ন ঘৰে থাকে নাৰায়ণ দাসৰ খুড়া॥ ৮০৬
হেন শুনি মাতিলন্ত নৰ নাৰায়ণ।
দূত পঠাই তাসম্বাকো আন এহি থান॥
গোকুলচান্দ নাৰাণদাসক চৌহান্তক নিদি।
এক তিল নৰাখিবি দুইকো ভোন্টোক দি॥ ৮০৭
ভকতৰ নামে মঞি কাকো নৰাখিবোঁ॥
ঘোড়া কৰ্ণ কৰিয়া ভোন্টক সবে দিবোঁ।
শুনিয়া হৰিষা ভৈলা দুইহান্তৰ ঠাই।
দুয়োজন বসি আছে হৰি গুণ গাই॥ ৮০৮
গুণ মালা লীলা মালা কৃষ্ণ গুণ গান্ত।
অবিচ্ছেদে গাই থাকা খেনিকো নেৰন্ত॥
হৰি বোলে উঠ দুয়ো চল চৌহান্তক।
ৰজাৰ আদেশ ভৈলা ভোন্টক দিবাক॥৮৩৯