সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ- ভূষণ দ্বিজ কবি.djvu/১৭৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১৭৬
৺শঙ্কৰদেৱ।


মহন্ত সৱৰ সম্মত জানিয়া
 কৰিলোঁ পুনু যতন।
মোৰ ইটো অহ স্কাৰ দূৰ হৌক
 পশিলোঁ প্ৰভু শৰণ॥ ৭০০
ইটো পদ আতি সুৰস নোহৱ
 মোহোৰ বুদ্ধিৰ দোষ।
মহন্ত সৱক কাকূতি বোলয়
 নকৰিবা অসন্তোষ॥
মুখতে প্ৰধান নাহি মোতে জ্ঞান
 হ্ৰস্ব দীৰ্ঘ নুবুঝঞ।
আপুনাক মহা অহঙ্কাৰ মানি
 তথাপি পদ কৰঞ॥ ৭০১
আছে দোষ যত কৃষ্ণৰ কৃপাত
 সমস্তে বিনাশ হৌক।
ভকত বিপ্ৰক কৰোঁ নমস্কাৰ
 আশীৰ্ব্বাদ কৰা মোক॥
ভকতৰ সঙ্গ হৌক সৰ্ব্বক্ষণ
 মুখত নাচাড়ো নাম।
কহয় ভূষণ সিদ্ধি মনকাম
 ডাকি বোলা ৰাম ৰাম॥ ৭০২