এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১৫২
১৫২
৺শঙ্কৰদেৱ।
বচনে আশ্বাস কৰিলা শঙ্কৰ
বসিলন্ত আসনত।
ভকতে ধুৱাইলা ব্ৰাহ্মণৰ ভৰি
দূৰ গৈল শ্ৰম যত॥
কন্ঠ ভূষণত পুছিলা শঙ্কৰ
পঢ়িলা তুমি বেদান্ত।
কোনবা গুৰুত অভ্যাসিলা শাস্ত্ৰ
কহিয়ো সবে বৃত্তান্ত॥ ৬০৬
কন্ঠ যে ভূষণে মধুৰ বচনে
কহিলা সমস্ত কথা।
শঙ্কৰৰ যেন সম্বাদ মিলিল
সন্ন্যাসীৰ আগে তথা॥
তজু যশ ৰাশি শুনিয়া সন্ন্যাসী
ভৈলন্ত ৰৰ আনন্দ।
দিশ লক্ষি পাচে প্ৰণাম কৰিলা,
সন্ন্যাসী যে ব্ৰহ্মানন্দ॥ ৬০৭
ভকতো পৰম পণ্ডিতো উত্তম
সন্ন্যাসী আতি বিশেষ।
তোমাত সাদৰি পুথি ৰত্নাৱলী
দিলন্ত হেন সন্দেশ॥
