এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১৪৩
৺শঙ্কৰদেৱ।
শুনিয়া মাধৱে মাতিলন্ত গল ভৰি।
নযাইবোঁ নযাইবোঁ বুলিলোঁহো দৃঢ় কৰি॥ ৫৭৪
আছা বৃন্দাবন দাস পুছিবোঁ কথাক।
তেহে হুই বোলে যেবে মানিবোঁ তোমাক॥
যদি নুহি বোলে তেবে তোমাক তেজিবোঁ॥
বৃন্দাবন দাস মুখে শংসয় ছেদিবোঁ॥ ৫৭৫
তোমাৰ কথাত আছে শংসয় মনত।
গুচাইবোঁ শংসয় কথা পুছিয়া আনত॥
এহি কাৰ্য্যে আসি আছোঁ তোমাৰ লগত।
নযাইবোঁ নযাইবোঁ বাপ বুলিলোঁ নিশ্চিত॥ ৫৭৬
মাধৱৰ দৃঢ় কক্ষা সবেও শুনিলা।
ৰাইক সম্বোধি পাচে শঙ্কৰে বুলিলা॥
মাধৱ নগৈলে মঞি নপাৰোঁ যাইবাক।
যেন লাগে কৰা ৰাই বুলিলোঁ তোমাক॥ ৫৭৭
বৃন্দাবনো যাই সবে ক্ষেত্ৰে আসিলন্ত।
জগন্নাথ ক্ষেত্ৰে কতো দিন বঞ্চিলন্ত॥
চৈতন্য গোঁসাঞি তথা ভৈলা দৰিশন।
দুইকো দুই চাহিলা নাহিক সম্ভাষণ॥৫৭৮
মুহূৰ্ত্তেক মান দুই চাহি আছিলন্ত।
নিবৰ্ত্তিয়া আসি বাসা ঘৰে আসিলন্ত॥
