পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ- ভূষণ দ্বিজ কবি.djvu/১৩৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১৩১
৺শঙ্কৰদেৱ।

সাধু সঙ্গ মোক   দিয়ো কৃপাময়
 তোমাৰ চৰণে ধৰোঁ।
বিষয়ৰ তৃষ্ণা   কৰা নিবৰ্ত্তন
 চৰণে কাকূতি কৰোঁ॥
চিত্তে চৰণক   চিন্তোক গোবিন্দ
 বচনে নেড়োক নাম।
মুৰুখ ভূষণে   কাকূতি কৰয়
 ডাকি বোলা ৰাম ৰাম॥ ৫১৬


আত অনন্তৰে কথা শুনা সৰ্ব্বজনে।
মাধৱক শঙ্কৰে খঙ্গিলা যি কাৰণে॥
ভকত সৱক দিলা যেন উপদেশ।
সি সব কথাক আবে শুনিয়ো নিশেষ॥ ৫১৭
মাধৱক মুখ্য কৰি যতেক ভকত।
প্ৰতি দিনা শুনে কথা শঙ্কৰ মুখত॥
পৰম হৰিষে কথা কহন্ত সাদৰি।
মনত হৰিষে সবে শুনে কৰ্ণ ভৰি॥ ৫১৮
এক দিন ভৈলা আসি তিথি একাদশী।
শুনে কৃষ্ণ কথা শঙ্কৰৰ পাশে বসি॥