পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ- ভূষণ দ্বিজ কবি.djvu/১১০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধনত এটা সমস্যা হৈছে
১০৮
৺শঙ্কৰদেৱ।

পৰিকৰ নমাই হালধিয়া গ্ৰামে খৈলে॥
তজু দশনেসে উজাইযা আসিলে ৪২৭
খেদি যাইবে নলাগিল মোৰ মহাভাগ।
কৃপাময় গুৰুক হাততে পাইলে লাগ।
আছেহহ যৈসানি মঞি ডিঙ্গা নগৰত।
বৈষ্ণৱ একজন মোৰ চাপি গৃহত ৪২৮
মোক দেখিবাক লাগি আদৰি পুছিল।
এক বুঢ়ী মাতি তাঙ্ক সমিধান দিল।
নাহিকন্ত ঘৰে তেহে গৈল ওহলাই।
ৰহিবাক ইচ্ছা তেলে বসিযো ইঠাই। ৪২৯
দিল। বাস ঘৰ তাতে ৰণে ৰ হল।
ভৰি পখালিয়া আসনত বলি |
গধুলি সময় ভৈলে গৃহক আসল।
বাৰ্ত্ত পায়া মহন্তৰ সমাপক গেল। ৪৩০
দেখিলোঁহো মঞ নহা সাধু পুৰুষ।
তেহে প্ৰিয় বাক্য মোক বুলিল। অনেক।
বোল তোমাৰ নাম হঠাত শুনিলোঁ।
দেখিবাক লাগি মঞি হেিষ আসিলোঁ। ৪৩১
কিবা কায্যে আপুনি গৈছিল কোন ভিতি।
অকপট কথা কহিয়োক মহামতি।