এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(২৬)
পৰেকৰ পন্থ লীলায়ে চলন্ত
আত অদভুত নাই।
পৰম ঈশ্বৰ অংশে ভৈল জাত
জানা আক সমুদায়
এহিমতে হৰি নাম গুণ ধৰি
উলটি পুনু আসন্ত।
শঙ্কৰক আদি কৰিয়া সকলে
বিস্ময় মনে মানন্ত॥” (দ্বিজ দিবাকৰ )
এসময়ত শ্ৰীশঙ্কৰ আৰু শ্ৰীদামোদৰদেৱে কিছুমান ভক্ত লগত লৈ গৈ মানেৰিত উপস্থিত হয় আৰু তাত হৰি-কীৰ্ত্তন যাত্ৰা-মহোৎসৱ কৰি শ্ৰহৰিগুৰুৰ মান বঢ়ায়; তেতিয়াৰপৰা এই ঠাইৰ নাম মানেৰি হয় বুলি শ্ৰীশ্ৰীহৰিগুৰু চৰিতত উল্লেখ আছে—
“উদাৰ গোবিন্দে কহে শুনা থানেশ্বৰ।
মানেৰিক পাইলা পাচে শঙ্কৰ-দামোদৰ॥
সাত দিন সাত ৰাত্ৰি যাত্ৰা আৰম্ভিলা॥
যাত্ৰা সাঙ্গ কৰি পাচে প্ৰসাদ ভুঞ্জিলা॥
× × ×
আমিও সকলে আসি কৰিলোহো মান।
আজি ধৰি নাম ভৈল মানেৰিৰ স্থান॥
( দ্বিজ দিবাকৰ )
