পৃষ্ঠা:শ্ৰীমন্ত শঙ্কৰদেৱ.pdf/২৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
(২৫)

“দামোদৰ গোসাঁইক যে ভেদ নকৰিবা।
মোকে হেন মানি তান্ত পীৰিতি ৰাখিবা॥”
(৪৩৪ নীলকণ্ঠ)

 শ্ৰীশঙ্কৰদেৱ, শ্ৰীমাধৱদেৱ, শ্ৰীদামোদৰদেৱ আদিয়ে কিছুমান দিন পাটবাউসীত হৰিকীৰ্ত্তন২৩ শ্ৰীশ্ৰীহৰিদেৱৰ সঙ্গ লাভ কৰি থাকোঁতে শ্ৰীহৰিগুৰু আহি শ্ৰীশঙ্কৰৰ সঙ্গ লাভ কৰেহি।

 এই সম্বন্ধে শ্ৰীশ্ৰীহৰিদেৱ চৰিতত লিখিছেঃ—

শ্ৰীশঙ্কৰ নামে আসি অৱতাৰ হৈব।
জ্ঞান ভক্তি উপদেশে লোক নিস্তাৰিব।
লোক তৰিবাক।হেতু পৃথিবীক আসি।
হৰিদেৱ ব্ৰাহ্মণত কহিব প্ৰকাশি॥”

 শ্ৰীহৰিগুৰু পাটবাউসীৰপৰা এপৰ বাট দূৰ মানেৰিত আছিল। তেওঁ তাৰপৰাই দোকমোকালিতে যাত্ৰা কৰি পাটবাউসীত শ্ৰীশঙ্কৰৰ লগত পুৱাৰ প্ৰসঙ্গত যোগ দিছিল। এই সম্বন্ধে শ্ৰীশ্ৰীহৰিদেৱ চৰ্তিত লিখিছেঃ—

“মানেৰিৰ পৰা  এহিসে কাৰণে
 আনন্দ কৰিয়া যান্ত।
শঙ্কৰক আদি  কৰিয়া যতেক
 শুনে ৰঙ্গে ভাগৱত॥