পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/৮৮

৭৮

শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

কৰ্ম্ম কৰে যিটো কাম সঙ্কল্প বৰ্জ্জিত।
ফলত্যাগ কৰা জানা সেহিসে পণ্ডিত॥
সেহি কৰ্ম্ম জানে তাক বোলে যোগযুক্ত।
নিত্যতৃপ্ত হৈয়া ভৈলা সংসাবৰ মুক্ত॥ ২৯৮
তাৰ কৰ্ম্ম নাহি আৰ যদি কৰ্ম্ম কৰে।
যেন কুম্ভকাৰ চক্ৰ এৰিলেও ফুৰে॥
সুখক নোখোজে পৰিগ্ৰহকো নকৰে।
যথা লাভে দেহ মাত্ৰ যেন ৰক্ষা কৰে॥২৯৯
সিদ্ধ অসিদ্ধত সম হুয়া নিৰন্তৰে।
কাম ক্ৰোধ লোভ মোহ এৰিয়া সংসাৰে॥
নৈৰাশিক হৈয়া যদি মোহোক চিন্তয়।
সেহিসে পৰম সাধু জানা ধনঞ্জয়॥ ৩০০
মুক্তিক বাঞ্ছয় যিটো তাৰ এহি মত।
ঈশ্বৰত অৰ্পি কৰ্ম্ম কৰন্ত সমস্ত॥
আৰূঢ় যোগীৰ যদি কিছু কৰ্ম্ম নাই।
তথাপি কৰয় কৰ্ম্ম লোক প্ৰৱৰ্ত্তাই॥৩০১
বৰ্ণাশ্ৰম নিয়মৰ কৰিলোহো বিধি।
কিন্তু নিষ্টে দৃঢ় কৰি তাতে আছে সিদ্ধি॥
এক ব্ৰহ্ম নানা ভাব কৰিয়া ভাবয়।
দ্বাদশ যজ্ঞক কহো শুনা ধনঞ্জয়॥৩০২
কতো নানা যজ্ঞ কৰি ব্ৰহ্মত অৰ্পয়।
কৰ্ত্তা কৰ্ম্ম ঘৃত অগ্নি দেখে ব্ৰহ্মময়॥