পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/৮৭

৭৭

শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

তাহাৰ মায়ায়ে বান্ধে তেহে মুক্ত হেতু।
কৰ্ম্মবন্ধ নুহিবাৰ এহি নিজ হেতু॥২৯২
অকৰ্ম্ম যে গোট কহো জানা মহাবীৰ।
অকৰ্ম্মীৰ তত্ত্বক জানিতে পাৰে ধীৰ॥
অকৰ্ম্মতে কৰ্ম্মক দেখিবে সৰ্ব্বঠাই।
কৰিলে বন্ধন নকৰিলে প্ৰত্যবায়॥২৯৩
যেন যমদাগ্ন পূৰ্ব্বে আপোন ভাৰ্য্যাক।
কাটিবে বুলিলা পুত্ৰ পৰশুৰামক॥
নকাটিলে পিতৃ-আজ্ঞা ভঙ্গ হোৱে আগে।
কাটিলে স্ত্ৰীবধ মাতৃবধ দুয়ো লাগে॥২৯৪
কি কৰিবো ৰামে খুজি নপান্ত নিশ্চয়।
অকৰ্ম্মীৰ উভয় সঙ্কট সেহি নয়॥
সকামে যিগোটা নানা দেৱ পূজে লোক।
সেহিসে অকৰ্ম্মী তাত কৰ্ম্ম দেখিয়োক॥
নকৰিলে প্ৰায়শ্চিত্ত হোৱয় অধৰ্ম্ম।
যদি কৰে সংসাৰত বান্ধে সেহি কৰ্ম্ম॥
উভয় প্ৰকাৰে নষ্ট কৰ্ম্ম সকামীৰ।
হেন জানি অৰ্পি কৰ্ম্ম কৰা ঈশ্বৰৰ॥২৯৬
যদি বোলা ঈশ্বৰৰ কৰ্ম্ম কেনে শ্ৰেষ্ঠ।
বন্ধন স্বভাৱে মোক্ষ কৰয় অনিষ্ট॥
ঈশ্বৰৰ অৰ্থে কৰ্ম্মে নিৰাহাৰে কৰে।
অশেষে সিজিলি তাৰ কৰ্ম্ম নাশিবাৰে॥২৯৭