পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/৬১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫১
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

অন্ধকাৰ বোলে যোগী লোকৰ দিবাত।
সৰ্ব্ব কৰ্ম্ম এৰি যোগী নিদ্ৰা কৰে তাতে॥ ১৬৪
নিবৃত্তি পথকে যোগী দিবা কৰি বোলে।
মুক্ত হুয়া সংসাৰত সেহি পথে চলে॥
বিষয়ৰ পন্থ জানা যিগোট প্ৰবৃত্তি।
যোগী নচলয় বুলি অন্ধকাৰ ৰাত্ৰি॥১৬৫
যেন ফেচা দিবা ভৈলে নেদেখে নখায়।
ৰাত্ৰি ভৈলে গতি কৰি ভ্ৰমে ভক্ষ্য চাই॥
পাৰ্থে বোলে যোগী যদি বিষয়ত নাই।
কেমনে থাকয় চলে কেনমতে খায়॥১৬৬
কৃষ্ণে বোলে কতো জল নোখোজে সাগৰে।
তভো নদ নদী জলে আপুনিসি ভৰে॥
সেহিমতে যোগীৰ যে পূৰ্ব্ব কৰ্ম্মফলে।
আপুনি মিলয় আসি যত্ন নকৰিলে॥১৬৭
যদি বোলা যোগী যদি বিষয়ক যায়।
আউৰ ব্ৰহ্ম সমাধিক পাইল কোন ঠাই॥
সব জল ভৰি সিন্ধু নাভাঙে কাষৰ।
বিষয়ৰ ভোগে যোগী সেহি পটন্তৰ॥১৬৮
যদি ভোগ কৰৈ ভোগে নোহে আসকতি।
সৰ্ব্বথায়ে চলে চিত্ত ব্ৰহ্মে দিয়া মতি॥
যেহেন জল খোণ্টে বৰশী লগায়।
ব্ৰহ্মহন্তে মনক আনয় সেহি ঠাই॥১৬৯