সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/৩৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৪
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

এহিমতে আয়ুক্ষয় অন্ধকূপে পৰি।
অন্তকে যে সবাৰে কেশত আছে ধৰি॥ ৪২
দন্ত সৰৈ কেশ পকৈ চক্ষু নেদেখয়।
এনুৱা দুথত থাকি জীবাক বাঞ্ছয়॥
স্নেহসূত্ৰে বিষ্ঠা-মূত্ৰে পৰি থাকে ঘৰে।
ভাৰ্য্যা পুত্ৰে নোপোষয় অৱহেলা কৰে॥ ৪৩
সংসাৰৰ এহি দুখ জানিয়োক নৰ।
ভজা হৰিপাৱে শীঘ্ৰে বিলম্ব নকৰ॥
এহি পদছত্ৰে তাপ খণ্ডে সংসাৰৰ।
ৰাম কৃষ্ণ বুলি ভৱ-সংসাৰক তৰ॥ ৪৪

(প্ৰথম অধ্যায় সমাপ্ত)