সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/২৮৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৭৯
শ্ৰীমদ্ভগৱদ‌্গীতা

নুযুজিলে ভকতৰ সত্য দূৰে যায়।
অন্যায়ে ভক্তৰ ৰথ ৰাখিতে যুৱায়॥
এহি বুলি চক্ৰ ধৰি ৰাখিলা সকল।
আপোনাৰ সত্য এৰি ভকতবৎসল ॥১২৩৫
হেনয় কৃষ্ণৰ পদে কোটি নমস্কাৰ।
আৰম্ভ কৰিলো অষ্টাদশ অধ্যায়ৰ॥
পুনৰপি অৰ্জ্জুনে কৰিলা প্ৰণিপাত।
দণ্ডৱতে পৰিলা ভূমিত দিয়া মাথ॥১২৩৬
কৃতাঞ্জলি কৰি পাচে বুলিলা বচন।
চৰণে শৰণ লৈলো কেশীনিসূদন॥
যাক বুলি কেশী আতি পৰম দুৰ্জ্জন।
তাৰ নাম শুনিয়া পলায় দেৱগণ॥১২৩৭
কংসৰ আদেশে সিটো ঘোৰ ৰূপ ধৰি॥
তোমাক মাৰিবে আইলা হয় ৰূপ ধৰি॥
শীঘ্ৰে শব্দ কৰি মুখ মেলি আসে খাই।
তুমিয়ো বধিলা তাৰ কেশ লাগ পাই॥১২৩৮
ৰাম হাত মুখত ভৰাইলা নাৰায়ণ।
কাটিল বদন তাৰ কাঙ্কৰীৰ ঠান॥
হেন কৃষ্ণ তোমাক যে কোটি নমস্কাৰ।
তুমিসে শৰণ্য মোৰ প্ৰিয় নাহি আৰ॥১২৩৯
এগোটা সংশয় বৰ ভৈল মোৰ মনে।
তুমি পৰিচ্ছেদ নিদি দিব কোন জনে॥

১৯