পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/২৮০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৭০
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

সকামে দেৱতা পূজে  বিস্তৰ বৈভৱ খুজে
 বহু মনে তৃষ্ণা নপাৱয়॥১২০২
তমোগুণে থাকি অজ্ঞ  দেখা দেখি কৰে যজ্ঞ
 কৰ্ম্ম কৰে সবে শ্ৰদ্ধা বিনা।
নলৱয় শাস্ত্ৰবিধি  কৰ্ম্মৰ নাহিকে সিদ্ধি
 যজ্ঞ সাঙ্গে নেদয় দক্ষিণা॥
একে তপে তিনি মত  কায় বাক্য মনে যত
 সেহি তপে সাথে ইষ্টকাম।
দেৱ দ্বিজ গুৰু জ্ঞানী  সবাকো অৰ্চ্চয় জানি
 ইহাৰেসে কায়তপ নাম॥১২০৩
লোকপ্ৰিয় হৈব হিত  সত্য নেৰে কদাচিত
 বাক্যতপ ইহাঙ্ক বোলয়॥
স্তুতি স্তোত্ৰ মন্ত্ৰ স্মৰি  বেদত অভ্যাস কৰি
 বাক্যে সৰ্ব্বলোকে সন্তোষয়॥
বিষয়ক পৰিহৰি  মনত নিয়ম কৰি
 গুচি হৈব মনৰ উৎসুকে।
ব্যৱহাৰ এৰি মায়া  প্ৰাণীক কৰিবে দায়া
 আক মনোতপ বোলে লোকে॥১২০৪
তিনি তপ যেনমত  কহিলেহো স্বৰূপত
 কোন তপস্যাৰ কোন গুণ।
তাহাৰো কহিৰো ভেদ  যাৰ যেন পৰিচ্ছেদ
 সাৱধানে শুনিয়ো অৰ্জ্জুন॥