পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/২৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৭
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

নমস্কাৰ কৰি বোলে গুৰু ভগৱান।
পাণ্ডৱৰ বেহুখান দেখা কেন ঠান॥
বৰ বৰ বীৰ ভীম অৰ্জ্জুন সমান।
শিখণ্ডী সাত্যকি ধৃষ্টকেতু যুযুধান॥ ৪
দ্ৰুপদ বিৰাট কাশীৰাজ ধৃষ্টদ্যুন্ন।
শৈয্য পুৰুজিত কুন্তিভোজ অভিমন্যু॥
বিজয় বিক্ৰান্ত অপৰাজিত সিন্ধুপতি।
সুবেগ উত্তম নীল সুভদ্ৰ সুমতি॥৫
কেকয় যুধামান্যু সাৰঙ্গ সৌবিৰ।
প্ৰতিবিন্দ আদি পঞ্চ পুত্ৰ দ্ৰৌপদীৰ॥
অতিৰথী মহাৰথী কতো অৰ্দ্ধৰথী।
তাহাৰ লক্ষণ কহো শুনা মহামতি॥ ৬
একে একে ৰথে উঠি কৰয় সংগ্ৰাম।
নিশ্চয় জানিবা তাৰ অৰ্দ্ধৰথী নাম॥
হাজাৰ ৰথক এক ৰথে কৰে ৰণ।
মহাৰথী বুলিয়া কহয় সৰ্ব্বজন॥
অসংখ্যাত ৰথ লেখা-জোখা নাহি যাৰ।
একে ৰথে যুজে অতিৰথী নাম তাৰ॥
আমাৰ দেখিয়ো মূখ্য মুখ্য বীৰগণ।
কৃত কৃতবৰ্ম্মা অশ্বত্থামা দুঃশাসন॥ ৮
কৰ্ণ যে বিকৰ্ণ ভূৰিশ্ৰবা ভগদত্ত।
শাল্ব শল্য কাম্বোজ যে বীৰ জয়দ্ৰথ॥