পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/২২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
নেভিগেশ্যনলৈ যাওক সন্ধানলৈ যাওক
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

পদ

পুনৰপি কৃষ্ণক মোহোৰ নমস্কাৰ।
প্ৰৱন্ধে গীতাৰ পদ কৰিবো প্ৰচাৰ॥
জ্ঞানী সাধু ব্ৰাহ্মণক নমস্কাৰ মোৰ।
মধ্যস্থজনক লাগি কৰো হাতযোৰ॥ ৩০
সামান্যজনক প্ৰতি বোলো প্ৰিয়বাণী।
নিন্দা নকৰিবা মোক অতি অল্প জানি॥
আকাশত পক্ষী উৰে যত দূৰ পাৰে।
মই পদ কৰিবোহো মতি অনুসাৰে॥ ৩১
যদ্যপি শাস্ত্ৰৰ মই নজানো নিশ্চিত।
তথাপিতো কৰিবোহো কৃষ্ণৰ চৰিত॥
যেন বৰিষয় মেঘে গঙ্গাৰ উপৰে।
মিশ্ৰ জলো মহাপাতেকত হন্তে তৰে॥ ৩২
যেন অগ্নি কাঞ্চা কাষ্ঠ নহি কৰে ছাই।
পাপীও নিস্তাৰ হোৱে সাধুসঙ্গ পাই॥
হৰিক উদ্দেশি যিটো অবাচ্যক ৰটে।
তন্ত্ৰ-মন্ত্ৰ শ্ৰুতি বেদে তভো তাক নাটে॥ ৩৩
কতোগুলা বাক্য যেন শুনিতে সুন্দৰ।
কিন্তু জন্ম-কৰ্ম্ম গুণ নাহি ঈশ্বৰৰ॥
গদ্য পদ্য পদ আড়ম্বৰ চমৎকাৰ।
তাক যিটো পঢ়ে গুনে বৃথা শ্ৰম তাৰ॥ ৩৪