পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/১৯৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৮৩
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

অজ্ঞানী প্ৰথমে সবে নপাৰে লৈবাক।
সিকাৰণে মুখ্য মুখ্য কহিলো তোমাক॥৭৯৯
মোহোৰ পূজাত আগে ভক্তি কৰা টান।
ভক্তি দৃঢ় জগতক দেখয় সমান॥
সম ভাৱ ভৈল পাচে শুদ্ধ হোৱে চিত্ত।
বাসুদেৱ বুদ্ধি হৈবে সমস্ত প্ৰাণীত॥ ৮০০
মনে নছাবোক সদা ঈশ্বৰ চৰণ।
অন্তৰঙ্গ ভক্তি আৰু বোলে সৰ্ব্বজন॥
শুদ্ধ সত্ত্ব ভৈলেসে হৰিক লাগ পায়।
নিষ্টে কৰি তোমাক কলো কুৰুৰায়॥৮০১
এক নাম উচ্চাৰিলে পাপ হোৱে ক্ষয়।
যত পুণ্য আছয় গৰ্ভতে বাস লয়॥
আৰোবাৰ উচ্চাৰিলে সৰ্ব্বপাপ ক্ষয়।
তিনিবাৰ উচ্চাৰিলে বৈকুণ্ঠক যায়॥৮০২
কহয় গোবিন্দ মিশ্ৰে কৃষ্ণপদে পৰি।
ৰাম ৰাম বুলিয়া বৈকুণ্ঠে যায় লৰি॥৮০৩

( দশম অধ্যায় সমাপ্ত)

১৩