এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬৯
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্গীতা
বায়ুৰূপে সহায় হোৱন্ত নাৰায়ণ।
চপাৱন্ত তাত যৈত ইচ্ছা তাৰ মন॥
এতেক উপায়ে নৰে পাইছে সাক্ষাত।
নভজি ঈশ্বৰ নৰে কৰে আত্মঘাত॥৭২৪
অনিত্য সংসাৰ জল বুদবুদ প্ৰায়।
আপুনি আহন্ত পিতা পুত্ৰ মৰি যায়॥
নেদেখয় তভো আপোনাৰ মৃত্যু নৰে।
যেন ছাগ কাটন্তেয়ো লপ লপ কৰে॥৭২৫
দুখ সংসাৰত পৰি পৰে নৰকত।
জীৱন্তেও সুৰ তৰে নাহি অপুমাত্ৰ॥
ধনৰ চেষ্টাক সিটো কৰে ৰাত্ৰি দিনে।
ধনে সুখ নেদেখয় মাত্ৰ দুখ দিনে॥৭২৬
শুনিয়োক ধনে দুখ দেয় যেনমত।
অল্প জন্মে আসুয়াক কৰয় পাছত॥
সামান্য কৰয় হিংসা দ্বন্দ্ব বাদ কৰি।
ৰজা ধন দেখি ছলে লৱে বল কৰি॥৭২৭
আৰ্জ্জিবাতো দুৰ থাকিলেও মোহ পায়।
সেহি ধন নষ্টে যে তাপৰ অন্ত নাই॥
ধনগৰ্ব্বে তৃণ হেন মানে জগতক।
ঐশ্বৰ্য মদত থাকি নজানয় মোক॥৭২৮
অনিত্য সংসাৰ দুখময় যত লোক।
হেন জানি সখি সদা ভজিয়োক মোক॥
