এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬৬
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্গীতা
বৃকাসুৰ শাল্বে পূৰ্ব্বে পূজিলা শঙ্কৰ।
তুষ্ট হুয়া শঙ্কৰে দিলন্ত ইষ্ট বৰ॥৭০৭
বৃকে বৰ পাইলা যাৰ শিৰে দিবে হাত।
তেখন মাত্ৰকে ভস্ম হৈবেক সাক্ষাত॥
শাল্বক দিলন্ত বৰ মায়াবী ত্ৰিপুৰ।
লীলায়ে জিনিয়া দেৱ গৈলা স্বৰ্গপুৰ॥৭০৮
শঙ্কৰ সেৱায়ে কিছু নসাধিলা আন।
বৰে থাকি দুহানো অল্পতে গৈলা প্ৰাণ॥
কিন্তু এহিখানি তত্ত্ব জানিবাহা ভালে।
মোহোৰ ভক্তিৰ নষ্ট নাহি একোকালে॥৭০৯
ভক্তিৰ আৰম্ভ যিটো কৰয় মাতৰ।
তথাপিতো সিয়ো নৰ ভৈলা মোক্ষপৰ॥
এহি জন্মে গতি নুহি বহু জন্মে তাৰ।
মোত পৰে তভো তাৰ নাহি অধিকাৰ॥৭১০
ভক্তি তাৰতম্য বৈৰাগ্য বাঢ়ে আতি।
দেখিয়ো খটাঙ্গে দুই দণ্ডে পাইল গতি॥
স্বভাৱতে নাৰী আৰো বেশ্যা গোপবালা।
কেৱল ভক্তিত গতি পাইলেক পিঙ্গলা॥৭১১
অতি দুৰাচাৰ গুহ নিন্দিত চণ্ডাল।
জাতিত অধম তভো ভজি গতি পাইল॥
পাপযোনি বুলিয়া যে ধৰ্ম্ম তুলাধাৰ।
গৃহতে থাকিয়া তভো তৰিলা সংসাৰ॥৭১২
