সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/১৫১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৪১
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা

অষ্টমত কৃষ্ণে কৈলা বিনা ভক্তি নপাৱয়
 মোহোক জানিবা কুন্তীসুত।
ভক্তিৰ মহিমা যত কহিবোহো নৱমত
 আশ্চৰ্য্য ঐশ্বৰ্য্য অদভূত।
গুহ্যৰো যে গুহ্যতম ত্ৰৈলোক্যত নাহি সব
 সেহি গুহ্য কহিবো সাক্ষাত।
মহিমাক বাৰম্বাৰ কহো মই আপোনাৰ
 যাত নাহি অসূয়া তোমত॥৬০৭
সুহৃদ বান্ধৱ প্ৰাণ তুমি বিনা নাহি আৰ
 এতে কহো গুহ্য আতিশয়।
জ্ঞান যে বিজ্ঞান সমে যাক জানি অনুক্ৰমে
 সুখে সংসাৰৰ পাৰ পায়॥
গুহ্যৰ মধত ৰায় যাত পৰে বিদ্যা নাই
 শুদ্ধ হুয়া গুচে যত পাপ।
শাস্ত্ৰ বেদান্তৰ মৰ্ম্ম যাত পৰে নাহি ধৰ্ম্ম
 সংসাৰৰ খণ্ডে তিনি তাপ॥৬০৮
যদি বোলা হেন মত ভক্তিসে সুলভ পথ
 সবে কেন নভজয় মোক।
গুচোক সংসাৰ হেতু দূৰ হৌক জন্ম মৃত্যু
 মুখে সবে সংসাৰ তৰোক॥
বিষয়ক যত্ন কৰে মাত্ৰ শিস্নোদৰ ভৰে
 নজানয় তাৰ ভাল মন্দ।