সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:শ্ৰীমদ্ভগৱত্‌‌‌‌গীতা বা কৃষ্ণগীতা.djvu/১৩৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২৪
শ্ৰীমদ্ভগৱদ্‌গীতা



ঘোষা

হৰি বোল হৰি বোল মাধৱ ৰাম।

ঝুনা

প্ৰণামি পুনু কোলে ধনঞ্জয়।
কাৰ জন্ম হোৱে কাৰ নহয়॥
কহিতে যদি যোগ হওঁ আমি।
চৰণে বন্দোহো কহিয়োক স্বামী॥ ৫২০
কৃষ্ণে যে বোলন্ত শুনা মহাবল।
ব্ৰহ্মাত হন্তে সব অমঙ্গল॥
ব্ৰহ্ম সীমা কৰি যত আছয়।
সংসাৰে পৰি মৰে উপঞ্জয়॥ ৫২১
অশ্বমেধ যজ্ঞ কৰি পূৰ্ব্বত।
সেহিসে থাকে সত্যলোকত॥
যেৱে আসি হবে প্ৰলয় দিন।
প্ৰকৃতিত সৱে হোবয় লীন॥ ৫২২
সমস্ত লোকক বান্ঢে তিনিগুণে।
গুণ ইচ্ছায়ে কৰ্ম্ম কৰে আপুনে॥
যেহেন গৰুৰ বিন্ধিয়া নাক।
নাকে জৰী দিয়া ফুৰাৱে পাক॥ ৫১৩
স্থাৱৰ জঙ্গম যত সংসাৰ৷
সবে পৰাধীন বশ্য মায়াৰ।